Wednesday, January 19, 2011

A Tribute to Kucing KSAHan.

Dengar cerita ada sesetengah individu tak suka kucing-kucing yang tinggal dekat kolej kediaman Adaaa IPG KSAH?? ni. Deyyy kecoh la lu tanggachi. Dari hari tu lagi muka korang je yang asyik complain pasal kucing ni. Cuba la paham perasaan kami yang sayang kucing-kucing ni sikit. Kesian makcik Meriam yang sayangkan Blackie, nanti kalau Blackie kena hantar tempat lain, takde sape nak teman makcik Meriam cuci tandas.

Yela, kami paham la yang korang tu allergic kucing. Kucing-kucing tu suka ngebom merata, ngebom atas kasut korang. Sebab tu korang tak suka kucing-kucing tu. Tapi dunia ni bukan milik kita je. Kita kongsi dengan makhluk tuhan yang lain jugak. So, kita kena lah consider 'mereka' jugak. 

Back in 2008, masa tinggal dekat kuaters IPG, ada sekor anjing kami bagi nama Browny. Ntah dari mana datang, dia suka lepak dekat kuaters tu. Rilek je kami bela kasi makan ape semua. Kasi makan je lah, pegang tak. Lepas tu ada orang complain, Browny pon kena buang. Sedih kami sampai nangis-nangis. Even dia anjing, selagi dia tak cederakan sape-sape, kami masih boleh terima dia. 

Dekat kampus ni aje ada dekat 18 ekor kucing kot. Antaranya ialah Blackie, Kentoi, Oiyo, Kiki, Wan B, Makcik + 6 newborn kittens, Stinky, Mamee + anak Mamee, Snoopy, kucing kelabu mulut bising dan Wan B versi betina. Semua kitorang kenal siap boleh kelaskan character kucing-kucing tu. Siap boleh buat comic strip pasal kucing-kucing tu. Haaa betapa akrabnya hubungan kitorang dengan makhluk berbulu tu. 

Yang dah mati/missing in action pulak ialah 
  • Bubu - mati beranak
  • Smelly a.k.a Abang - mati sakit
  • Wan Nazrul - M.I.A
  • Wan - tiba-tiba M.I.A dan dianggap mati jugak
  • Maru - mati beranak tak cukup bulan
Kubur diorang ada belakang Blok E. Walaupun dah takde, kenangan dengan diorang tetap kitorang ingat sampai bila-bila.

Jadi oleh itu dan walau bagaimana pun, nak tak nak aku kena selamatkan kucing-kucing ni. Tapi, malangnya aku tak boleh nak selamatkan semua sebab kalau nak bawak balik rumah aku 18 ekor kucing tu komfem pengsan mak & wancik. Jadi like how??? Perlu ke kami buat demonstrasi atau tunjuk perasaan??? Adakah kami perlu pasrah aje dan doakan yang terbaik untuk kucing-kucing tu. Ya, mungkin itu aje jalan terbaik. Tapi anak Makcik yang 6 ekor tu kecik lagi. Kalau kena buang nanti macam mana?? Dah la diorang tu rare sebab jari kaki & tangan ada 6 hehehe.

Nota terselit: Ini adalah luahan hati aku yang memang nampak macam berat sebelah. Memang nampak macam tak consider orang lain. Bukannya aku tak faham perasaan orang yang mengomplain tu, cuma aku perlu ruang untuk luahkan rasa sedih aku. Jadi, tak perlulah bagitahu benda yang aku dah tahu. Tenkiu.

2 comments:

amy azuha said...

betul2..! tadi meeting block pn still org duk k0mplen pasal kucen..
ish kalau tade org mcm kite mmg kesian la kat kucin2 mktb ney :(

hamzah ian said...

tak pernah bela kucing..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...